Meer over mij en mijn eigen reis

Ik ben mijn hele leven al een waarheidszoeker met sociologische en een filosofische inslag. Al bestaat er natuurlijk geen absolute waarheid. Het zoeken naar waarheid is dan ook een proces, een reis. Voor mij betekent het: leer jezelf kennen, waarbij lichaam, ziel en geest jouw wegwijzers zijn. 

Opvoeding
In mijn gezin van herkomst was er een moeder thuis met een kop thee, een hardwerkende vader, voldoende geld voor eten drinken, prachtige vakanties, maar wel een grote emotionele afstand. Dit hebben mijn ouders weer van hun ouders geleerd, het zijn transgenerationeel patronen zogezegd. Ik was nieuwsgierig en sfeergevoelig, zoals de meeste kinderen, maar mijn emotionele uiting werd onderdrukt. Hierdoor begon ik mij het lelijke eendje in het gezin te voelen. Een outsider, onzeker over mezelf en mijn gevoelens.

Ik werd een boze pleaser, boos omdat ik me niet begrepen voelde. Ik ging buitenshuis compenseren door mij stoer en pleasend op te stellen naar anderen. Boosheid bleef nog lang een drijfveer in situaties waarin ik me niet gezien voelde. In latere jaren heb ik met meer zachtheid en begrip leren kijken naar mijn relaties en de patronen die daarin ook slechts aangeleerd zijn. Ik zeg vaak dat wij de eerste generatie zijn die ook de mogelijkheid hebben om onze transgenerationele drama’s en trauma’s te doorbreken. 

Opleiding
Na verkeerd gekozen te hebben voor een opleiding besloot ik te gaan reizen, net 18 jaar oud. Dat jaar in Australië deed me goed, legde de basis voor mijn sociale opleidingen. Op de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening ontmoette ik vrienden voor het leven. Ik studeerde af op een vuilnisbeltproject in Guatemala. Dat zette de toon voor mijn verdere carrière: aan de ene kant wilde ik reizen en aan de andere kant voelde ik mij intens verantwoordelijk en bewust dat je iets kan betekenen in een wereld vol ongelijke kansen. 

Werkervaring
Als jonge maatschappelijk werker ging ik aan de slag bij het jonge moeders project Donna bij Jeugdzorg Twente, geleid door Alice Hammink. Het project moest verder ontwikkeld worden. Ik leerde er veel! Huisbezoeken, cursussen ontwikkelen, inloop ochtenden en uitwisselingsprojecten met tienermoeders in Engeland. De problematiek was niet mals. Van huiselijk geweld, misbruik, uithuisplaatsingen, traumatische, verstandelijk beperkte ouders, alles kwam voorbij. 

Ik mocht de master opleiding Oplossingsgerichte Therapie in Amsterdam en Brugge volgen. Ik kreeg les van de grondleggers en inhoudelijk resoneerde de visie en vraagstelling die mensen bij hun eigen probleemoplossende vermogen brengt. Eigenlijk is de gehele hulpverlening vandaag de dag nog steeds doordrenkt van dit toen revolutionaire model. 

Op mijn 28e verhuisde ik naar Groningen en ging samenwonen. Ik volgde de opleiding IAG (intensieve ambulante gezinsbehandeling) en werkte bij Drievers Dale als gezinsbehandelaar in gezinnen met kinderen die een licht verstandelijke beperking en/of ontwikkelingsproblemen hebben. Voor het eerst kreeg ik te maken met het hele gezinssysteem en daarmee met systemisch werken en denken.  

Keerpunt
Toch had ik behoefte aan zelfontdekking en avontuur. Ik besloot een jaar iets heel anders te gaan doen. Dat bleek later mijn grootste scholing. Ik begon een Guesthouse en een Kiteschool met mijn partner op Zanzibar. Interculturele connecties, eigenaar- én ondernemerschap leer je in zo’n andere cultuur alleen maar door vallen en opstaan. Opnieuw beginnen en jezelf een keiharde spiegel voorhouden, daardoor leerde ik mijn beperkingen maar ook kracht kennen.

Een derdewereldland en Nederland waren twee parallelle werelden waarin ik leefde. Ik kon 11 jaar lang al mijn aspiraties en ambities kwijt. Sociaal ondernemen voerde de boventoon. Ik als zelf gekozen emigrant met meters voorsprong puur door educatie en financiën, die zichzelf steeds succesvoller ziet worden op een derdewereld eiland. Dat klopte niet en ik zocht daarin altijd de balans. Ik was me daardoor ook bewust van mijn verantwoordelijkheid.

Ik was en ben een sociale ondernemer: altijd net iets meer salaris betalen, leningen verstrekken, proberen te helpen daar waar kan, grenzen opzoeken door ruzie te maken met de gevestigde orde, mijn feministische inslag uitspreken en in de problemen komen. Ik met mijn arrogante westerse ogen die vooral dacht veel aan hen te kunnen leren, heb meer bouwstenen van hen geleerd.

Integriteit, doorzettingsvermogen, respect, vriendelijkheid, ondanks alle omstandigheden tevredenheid en dankbaarheid laten zien. Mijn grootste wake up calls waren de dood van onze nanny Mariamu en mijn drie miskramen. Pijnlijke maar belangrijke lessen in liefde en loslaten. En zoals Rumi zegt ‘everything you lose, comes back in a different form’. Ik leerde vertrouwen, meer vertrouwen op mezelf, in mezelf, in het universum en kreeg twee gezonde jongens, Jelle en Niels. Na de dood van Mariamu mocht ik haar dochter van de familie financieel adopteren. Uiteraard is Asia veel meer dan dat. Ze is mijn bonusdochter en ik ben haar bonusmoeder. Ze is onderdeel van mijn eenouder gezin en zien we elkaar zo vaak we kunnen.

Bijscholing
Het lukte mij om gemiddeld 3,5 maand per jaar ook in Nederland te zijn. De eerste jaren werkte ik nog bij Drievers Dale als Crisis behandelaar. Ik bleef cursussen en opleidingen volgen, zoals van Eckhart Tolle, die de best seller ‘De kracht van het nu’ schreef. Ook van Byron Katie, wiens vier vragen ik nog altijd gebruik in mijn werk. Daarna een opleiding tot Team Coach bij de bevlogen Roy de Brabander. Van Vera Helleman gebruik ik nog dagelijks haar emotie encyclopedie, omdat het leren voelen en begrijpen het belangrijkste middel is om te communiceren, jezelf beter te leren kennen en te groeien. Ik heb les gehad van een van de meest briljante relatie therapeuten die onze tijd heeft voorgebracht Esther Perel. Ik volg nu nog wekelijks online lessen. In Amsterdam mocht ik een weekend de meester in non dualisme ontmoeten, Rupert Spira. Maar ook mensen als Hedy Schleifer, Abraham Hicks, Gabor Mate & Dr Nicole le Pera zijn grote inspiratiebronnen. Mijn nieuwste pad is dat ik de master opleiding tot ademcoach ga volgen. Dit omdat ik mijn werk steeds meer tegenkom dat het lichaamswerk/ ademwerk een belangrijk onderdeel is in trauma verwerking en zelfheling.